Bijna iedereen heeft wel eens gehoord van Joris en de Draak, al zal men niet altijd het verhaal achter Joris en de Draak kennen. De nieuwe houten achtbaan van het park heeft meerdere achterliggende verhalen. Natuurlijk heeft de Efteling hier haar eigen versie van geschreven. Op deze pagina vind je een iets andere, originele versie.

Het verhaal (originele versie)
Heel lang geleden leefde er in een groot, diep meer een afschuwelijke draak. Meestal lag hij overdag op de bodem van het meer te slapen. Alleen dan durfden de mensen uit de stad naar het meer om water te halen. Maar soms kon de draak overdag niet slapen. Dan kwam hij uit het meer, de mensen bleven dan het liefst zo ver mogelijk uit de buurt van de draak. De draak was zo groot, dat zijn brede staart de hele oever van het meer bedekte. Hij had scherpe tanden en enge groene ogen. Op een dag in de namiddag kwam een jongetje dat buiten de stadspoort had gespeeld heel hard de stand binnen hollen. "De draak is uit het mee!" riep hij, "Hij loopt nu richting de stad". De mensen sloten de deuren en ramen van hun huizen.

Het werd avond, de mensen hoorden de draak aankomen over de weg die naar de stad liep. Zijn brede staart schuurde over de keien en de grond trilde. Toen de draak bij de stadspoort stond en hij ontdekte dat deze dicht was, blies hij van woede vlammen uit zijn neusgaten. Enkele ogenblikken later stond de stadspoort in vuur en vlam. Het duurde dan ook niet lang voordat de stadspoort tot de grond toe was afgebrand. De draak liep langzaam door de stand en keek door alle ramen naar binnen. De vrouwen begonnen te gillen en de kinderen gilden van angst. En de mannen, die waren zo bang voor de draak dat ze zich verstopten. "De draak heeft vast honger," riepen de mensen. "Hij is op zoek naar eten." Een paar mensen waren zo bang dat ze hun huizen uitholden. Maar de draak deed geen enkele moeite om hen te pakken. Hij brulde één keer heel hard en blies weer vuur uit zijn neusgaten. Toen keerde hij om en liep terug naar het meer.

De volgende morgen liet de koning de verstandigste man van het land bij zich komen, zijn naam was Balthazar. "Weet u waar de draak naar zoekt?" vroeg de koning. "De draak is op zoek naar het mooiste meisje van de stad," zei Balthazar. "En als hij jaar gevonden heeft zal hij haar opeten." De koning schrok heel erg. Want hij wist dat het mooiste meisje van de stad zijn eigen dochter, prinses Sabrina, was. "Ik kan haar toch niet laten opeten door de draak," zei de koning wanhopig. De volgende nacht kwam de draak weer naar de stad. En opnieuw zette hij een rij huizen in brand. De mensen gingen naar het paleis van de koning. "U moet uw dochter aan de draak geven," zeiden ze. "Anders zal de hele stand afbranden." De koning wist dat hij niet anders kon doen dan de prinses aan de draak te geven. De ongelukkige prinses werd buiten de stad vast gebonden aan een paal.

Later op de dag kwam de draak weer uit het meer. Hij zag de prinses al vanuit de verte staan. Hij begon in de richting van de prinses te lopen... Op dat ogenblik kwam er ridder op zijn paard aanrijden. De ridder stopte bij het meer en liet zijn paard drinken. De ridder heette Joris en hij de dapperste man van het land. Toen zijn paard genoeg had gedronken reed hij in de richting van de stad. En daar zag hij de draak, die vlakbij de prinses was. De prinses beefde van angst. Ze kon de hete adem van het afschuwelijke beest op haar gezicht voelen. De ridder spoorde zijn paard aan en reed in galop naar de draak. "Stop!" schreeuwde hij. "Ik ben Joris, de dapperste ridder van het land. Je zult de prinses niet krijgen, voordat je met mij hebt gevochten."

Sankt Göran och Draken in Stockholm

De draak draaide zich woedend om. Hij bloes vuur uit zijn neusgaten, maar het harnas van ridder Joris beschermde hem tegen de vlammen. Joris lied het vizier van zijn helm zakken en stormde in galop met zijn lans op de draak gericht naar voren. Maar de draak beet de lans doormidden. Hij greep Joris beet met zijn grote klauwen en trok hem van zijn paard. Toen pakte Joris zijn bij. Hij sloeg ermee naar de plaats waar hij dacht dat het hart van de draak zou zitten. Maar de draak had geen hart en de bijl brak in wel twintig stukken. Daarna gaf de draak Joris zo'n klap met zijn start dat hij languit op de grond viel. Joris krabbelde overeind en trok zijn zwaard. Hij stormde op de draak af en stak het zwaard recht in de buik van de draak. Het afschuwelijke monster brulde van woede en pijn en viel toen achterover. Zijn grote klauwen staken in de lucht. Joris trok zijn zwaard uit de buik van de draak. Hij hier het opnieuw omhoog en sloeg en één klap de kop van afschuwelijke monster eraf. De draak was dood.

Toen de mensen hoorden dat de draak dood was, kwamen ze hun huizen uit. De mensen die vanaf de stadsmuren het gevecht hadden gevolgd, klapten en juichten van blijdschap. Joris bevrijdde de prinses en hand in hand liepen ze naar het paleis. Wat was de koning gelukkig toen hij zijn dochter terugzag. "Je heb het leven van mijn dochter gered," zei hij tegen Joris. "Je mag wensen wat je wil." Joris hoefde daar niet lang over na te denken. "Ik wil graag met uw dochter trouwen," zei hij tegen de koning. En al de volgende dag trouwde Joris, de dapperste ridder van het land, met prinses Sabrina, het mooiste meisje van de stad.

         
Ridder Joris te paard                                                                                   De draak     

De foto's op deze pagina zijn gemaakt in Storkyrkan te Gamla Stan (Stockholm)