Abdij van Capelle van Kaatsheuvel
Aan het einde van de houten brug worden de bezoekers opgewacht door een medewerker die de bezoekers verdeeld over de zes koorbanken. Via een duistere gang komen de bezoekers per koorbank uit bij een gesloten deur, die uiteindelijk toegang biedt tot de kapel. Op het moment dat de deuren naar de kapel openen, staat bij iedere koorbank een personeelslid met een lantaarn de gasten op te wachten en hen de weg te wijzen. Terwijl iedereen plaatsneemt is het imposante orgel goed zichtbaar. In het midden van de draaischijf staat een grote bak met daarin oude, soms zelfs kapotte, muziekinstrumenten. Het zwarte katje laat niet alleen van zich horen, af en toe komt het hoofd van het katje omhoog tussen of uit instrumenten.

Wie door de ramen kijkt, ziet af en toe lichtflitsen, als of het in de verte onweert. Tijdens de lichtflitsen zijn de grote saters, die voorheen in de ronde zaal van het Spookslot hingen, goed te zien. En dan ineens, het geluid van een dichtklappende deuren, waarbij iedere keer een koorbank in het donker komt te staan. Het katje laat zich steeds horen, het gedonder van onweer komt dichterbij en slaat in de bak met instrumenten, met een rookwolk als gevolg.

De instrumenten in de bak beginnen te bewegen en er komt een grommend geluid uit de bak. Het lijkt alsof het aimabele zwarte katje plaats heeft gemaakt voor een groot monsterlijk wezen. Het is aardedonker in de kapel. Er klinken zware voetstappen, waarbij iedere stap de grond doet beven. Op dit moment draaien alle koorbanken richting het orgel.

Dan klinkt plots een hard orgelakkoord en is de achterkant van het orgel blauw uitgelicht. Nu is ook de spookachtige animatronic van Joseph Charlatan, de dirigent, te zien. Met de baton in zijn hand laat hij de viool beginnen met spelen. Achter een gordijntje verschijnt in projectie de felgroen gekleurde viool en klinken de bekende klanken van de Danse Macabre, zoals deze decennia lang in het Spookslot te horen was. Hier begint ook de dans van de bezoekers in de koorbanken, als de schijf langzaam in komt.

Naarmate de muziek verder aanzwelt, beginnen de banken ook sneller te draaien waarbij de draaischijf ook een beetje begint te kantelen. Achter de ramen van de kapel, dansen de balustrades zoals ze dat voorheen ook in het Spookslot deden. Hierachter zijn op de muur sater te zien, de bokachtige duivelsfiguren, die een schil vasthouden. Het zijn dezelfde figuren die in de ronder zaal hingen van het Spookslot. Dan volgt het intermezzo in de muziek, waarbij de draaischijf en banken even tot rust lijken te komen. De muziek die te horen is, komt uit de originele Danse Macabre maar werd nooit in de Efteling gebruikt.

Als dan de muziek weer aanzwelt kantelt de draaischijf maximaal waarbij vanuit sommige koorbanken de crypte zichtbaar die Esmeralda probeert te openen. De kapel is nu volledig uitgelicht en ook diverse muzikanten zijn nu zichtbaar. Achter een van de rozetramen is pianist Joseé Garcìa Fernandez te zien, die af en toe zijn hoofd 180 graden kan draaien. Achter een ander rozetraam zijn drie muzikanten te zien met een triangel, hun positionering doet erg denken aan de drie rechters die in het Spookslot zaten. Ook een harpiste (met een zwevend hoofd) en het onnoembare zijn (af en toe) te zien achter rozetramen. De draaischijf is ondertussen steeds wilder gaan draaien en ook de koorbanken dansen op volle snelheid mee. Tijdens het tweede gedeelte van de dans is ook een gemengd koor te horen, waarbij de herenstemmen vanuit het lage deel van de kapel komt, waar ook de monniken staan, en de vrouwenstemmen komen uit de bovenzijde van de kapel.

Als de muziek toewerkt naar de climax, stijgt de draaischijf en wordt het donker terwijl alle koorbanken weer op het midden van de schijf gericht zijn en klinkt Vade Retro, wat keer terug betekent in het Latijn. Hiermee lijkt de vloek verbroken en 'valt' de schijf enkele meters naar beneden, waarna het langzaam lichter en blijkt Joseph Charlatan weer te zijn verdwenen. De draaischijf met de koorbanken draait langzaam door tot ze weer in hun startpositie te staan. Nadat de allerlaatste klanken van de Danse Macabre klinken is de dans afgelopen en horen we nog eenmaal het miauwen van het aimabel zwart katje. Nadat de beugels openen verlaten de bezoekers de kapel door de grote deuren onder het orgel. Via souvenirwinkel Dr. Charlatans Kwalycke Zaken verlaten de gasten de attractie.